Deze week vond ik in het gerechtsdossier een aantal verhoren die elkaar totaal tegenspraken. Sedertdien puzzel en zoek ik als Hercule Poirot in mijn grijze cellen naar de waarheid, of naar de leugen. Het maakt niet uit. Als ik één van beide vind, weet ik!!
Ook al is het einde van mijn speurtocht in zicht, toch lees ik nog altijd nieuwe details die me aan het denken zetten, plots klaarheid brengen of me net aan het twijfelen brengen. Een tijdlijn en stratenplan helpen daarbij. Zo gaat het nu werkelijk over ‘minuten’. Ik verklaar: personage A beweert om 02.30 aan de spoorwegovergang te zijn, getuige B bevestigt dat en ziet nog andere personen, namelijk C, D en E in de omgeving van A. Maar dan verklaart F dat B om 02.30 nog in het café van G zat en pas veel later naar huis ging. Via de handel en wandel van H, I en J krijg ik het vermoeden dat zij wel eens C, D en E kunnen zijn, maar …. dan zag B hen niet om 02.30 aan de spoorweg, maar eerder, namelijk rond 01.15! En zo gaat dat maar door … want E zou een week later B met vijf ‘druppels’ proberen om te kopen in het café van K. K bevestigt dat B en E samen in haar café waren…. en zo kon ik blijven zoeken. Ik piekerde maar verder tot door één kleine opmerking B door de mand viel. Hij liegt dus en dus vermoed ik dat alles wat hij verklaart in scène gezet is en geloof ik de anderen, wat dan weer nieuwe perspectieven opent.
Wees gerust ik heb ze nog allemaal op een rijtje. Het verklaart enkel hoe traag ik soms vorder en mijn deadline voor het boek weer wat verschoven wordt. Hopelijk eind april???
Ondertussen hebben de regisseur en ikzelf hard gewerkt: onder andere aan de begroting die schrikbarende proporties aanneemt 🙁 Anderzijds krijg ik hulp en positieve reacties uit onverwachte hoek. Zo deed de componist een heel mooi financieel voorstel dat ik uiteraard met open armen verwelkom. Twee lieve dames zullen poppen aankleden voor het scriptboard. We gaan daarmee experimenteren, want de talrijke playmobilventjes die mijn garage vullen, blijken nog te klein om mee te doen in mijn film 😉 Iedereen die op mijn vraag positief reageerde, wil ik hierbij oprecht bedanken voor hun hulp, maar hun kroost zal ik eerstdaags terugbezorgen. Ze huilen een beetje te hard om hun mama!
En dan is er nog de provincie West-Vlaanderen die zelf contact opnam om eens te praten over de subsidies. Duimen, duimen dus!