Jezelf overtuigen een stap te zetten die enige inspanning kost, is niet evident. Wanneer je die stap met succes hebt gezet, past enige trots, vind ik. Vandaar dat ik momenteel kroonhals. Ter info: ik leerde dit prachtige woord van Johan Anthierens, lees zijn magistrale ‘Niemands Meester, Niemands Knecht’.
Wat deed ik? Ik mailde met weinig hoop op antwoord de heer P. Hij is een vooraanstaand commissielid van het Vlaams Audiovisueel Fonds dat over de scenariosubsidie voor mijn docudrama moet oordelen. In deze e-mail vroeg ik een officiële afspraak waarin ik mijn project persoonlijk mocht komen voorstellen.
Tot mijn verbijstering kreeg ik niet alleen antwoord, maar werd ik onmiddellijk uitgenodigd voor een gesprek op dinsdag 23 augustus, morgen dus, in een bekend Brussels café. Jochei!
Mijn zenuwen staan uiteraard gespannen, maar dat is oké. Ik wil alle adrenaline, creativiteit en intelligentie waarover ik beschik, inzetten om die man voor mijn project te winnen. Het voelt als een uitdaging, de eerste grote horde die ik moet nemen. Natuurlijk liggen er veel dossiers op de tafel van het VAF, maar welk scenario kan al bij voorbaat evenveel referenties voorleggen? Een voorbeeld. Nog steeds krijg ik na het West-Vlaamse Radio2-programma van 1 tot 5 augustus commentaar, vragen en opdrachten over ‘De moorden van Beernem’. Dat bewijst toch de nooit aflatende interesse in het onderwerp, niet?
Duimen jullie morgen alsjeblieft voor een positief resultaat. De beslissing van de commissie valt pas eind september, maar wanneer ik de heer P. al kan overtuigen ….!
We duimen volop en wensen je veel succes toe!
Jeanine
wij duimen ook!!!!
Veel succes. Ik ben er van overtuigd dat jij hem vlotjes gaat uitleggen dat hij jouw plannen gewoon moet volgen. 🙂