Month: October 2014

111. Onze open-deurdagen in de filmstudio.

Wat een weekend. Ik leefde voortdurend in feeststemming en dat kwam door het ongelooflijk enthousiasme van alle medewerkers én de lovende woorden van het publiek. Onze danstent was dan ook enorm mooi en gezellig én goedgekeurd door iemand die zich nog de échte danstent van Lestienne herinnerde. We zullen zijn info over de aankleding dan ook ter harte nemen. Dat is de laatste stap. Maar zo ziet de tent er nu al uit: 

Annemie als ‘big-chief’ 

Zaterdag was er doorlopend bezoek en konden de figuranten ook kledij komen uitzoeken en passen. We telden ongeveer honderd bezoekers. Zij waren blijkbaar onder de indruk en vertelden het door. Die mond-aan-mond-reclame werkte bijzonder goed. Zondag kwamen zeker tweehonderd mensen onze danstent bewonderen. Dat onze hoofdactrice en een paar acteurs aanwezig waren, maakte het tot een compleet succes. De ambiance zat er duidelijk in, hoewel er heel hard gewerkt werd.

Monique en Cathy aan het werk …

Cathy en Monique aan de drank …

… en Carine aan de strijk!

Vele kijklustigen verbaasden zich over de professionele aanpak, we konden alweer een aantal extra-figuranten in ons bestand opnemen en allen waren het er over eens: ‘Danstent Lestienne’ maakt je blij, het is er gezellig en iedereen krijgt zin om te feesten. Dat beloofd voor de opnames!

Aan allen die meehielpen: van harte dank, jullie zijn schatten, maar dat wisten jullie al!

110. Figuranten en muzikanten.

Wat een plezante zaterdag werd het. Om 10.00u stonden al heel wat figuranten klaar aan zaal ‘Reygerlo’ om hun kledij te passen en/of te showen. Dank zij de Beernemse toneelgroep Wonnebronne en ook de Pierlala-groep uit Ursel hadden we heel wat kostuums in voorraad. De figuranten hadden echter diverse maten en gewichten en soms werd het echt puzzelen. Er werd heel wat afgelachen, in het haar gekrabd, in de vingers geprikt, gepast en genaaid. Eerst verliep het wat rommelig en ik dacht: ‘Dat komt nooit goed!’ Tot plots de ene een hele gedaanteverwisseling onderging, louter door een hoedje, de juiste schoenen of door de jurk van haar leven te vinden en de ander dan toch een broek in de juiste maat wist boven te halen.

Ondertussen in de danstent repeteerden de muzikanten het nummer dat ze zullen spelen in de film en voilà, de kermissfeer was er helemaal. Iedereen had zin om er direct in te vliegen. Er hing al een klein beetje magie in de lucht.

De dames van de kostuumafdeling hebben echter nog veel werk voor de boeg. Ze moeten nog kleine aanpassingen aanbrengen en zorgen voor de kostuums van de acteurs. Het wordt nog een hele sprint en bij sommigen staan de zenuwen al strak gespannen, maar het komt allemaal goed. Zeker weten.

109. Opendeurdagen in de filmstudio!

Moordweekend 25 & 26 oktober 2014

van 10.00 u tot 18.00 u

Kerkhofdreef 1 – Beernem

Jullie worden allen uitgenodigd op de opendeurdagen in onze filmstudio.

De leden van vzw ‘Kwestigen Nacht’ leiden je graag rond. Naast de danstent kan je ook de kostuumafdeling bekijken, evenals de foto’s van onze toekomstige acteurs.

De avond van de moord op Hector De Zutter was er in Beernem aan de Oude Statie een wijkkermis. Daar stond toen ook de danstent van Lestienne.

Dat was een soort voorloper van de mooie spiegeltenten. Wij hebben die danstent nagebouwd in de studio en wie interesse heeft, kan een kijkje komen nemen. Hieronder vind je een recentere foto van zo’n oude danstent.

Van harte welkom!

De toegang is gratis.

108. Een intense dag!

Gisteren leefde ik puur op emotie. Ik had drie belangrijke afspraken na elkaar en viel van de ene verrassing in de andere. De eerste afspraak was met het verleden. Ik mocht – zoals al vaker – een mogelijke filmlocatie bezoeken. Meestal valt zoiets tegen, voornamelijk door storende hedendaagse elementen in het ‘plaatje’. Deze keer was het echter een schot in de roos. Niet alleen vond ik een prachtige en onbezoedelde boomgaard, stal en weide; de boerderij bezat bovendien de originele stoof van de familie DZ en een stallantaarn! Maar er was zoveel meer: ik zag een volledig ingericht cafeetje anno 1920, een leuke hooizolder, enz… Ik was constant aan het ‘draaien’. Het belangrijkste was natuurlijk dat de bewoners ook instemden om hun woning en de omgeving ter beschikking te stellen. Dat was de max! Jammer genoeg had ik mijn fototoestel niet bij me, maar dat komt.

De tweede afspraak was met een mogelijke tekenaar van ons storyboard. De tekenkwaliteit van die man stond niet ter discussie – integendeel, hij tekent bijna te mooi en goed – maar ik moest hem overtuigen om heel veel vrije tijd in het project te steken. We schatten immers dat hij meer dan 1000 tekeningen moet maken en dat allemaal op een paar maanden tijd en na zijn gewone werkuren. Bovendien hebben we voorlopig niet het geld om hem te betalen! Gelukkig was het een sympathieke en begripvolle man. Hij ging niet onmiddellijk lopen toen ik voorzichtig de situatie schetste. Hij wou er nog even rustig over nadenken, maar ik vermoed dat hij wel al overstag is gegaan en dat we een nieuwe medewerker achter én wellicht ook voor het scherm hebben.

Toen was het al bijna avond en ik zat in nonchalante kledij op het terras van een volkscafé in Loppem. Een boerderij bezoek je best niet op hakjes. Ik mocht echter om halfacht een interview weggeven aan Jooris Van Hulle, ex-recensent bij De Standaard, en dat voor een select publiek uit het Torhoutse. Vooraf was er eerst een maaltijd. Dan ga je toch niet op sportschoenen en in jeans naar zo’n restaurant. Ik glipte het toilet van het café in met onder de arm mijn jurk en schoenen met hakjes. Er zaten zeker vijftien mannen (geen vrouwen) in het café en in het voorbijgaan hoorde ik nogal wat commentaar. Ik verwachtte me aan het ergste bij het naar buitenkomen, maar tot mijn grote verbazing werd het stil en gaf er niemand een kik. Met vijftien paar priemende mannenogen in mijn rug wiebelde ik over de kasseien naar mijn auto, de volgende uitdaging tegemoet.

Het interview werd een succes, de maaltijd was overheerlijk en ik verkocht heel wat boeken = inkomsten voor de film! Om 23.30 was ik thuis en zeeg moe maar voldaan neer!