112. Het was echt kermis!

Wat een opluchting, wat een verrassing, wat een enthousiasme, wat een hulp, wat een beeld … en ik kan zo blijven doorgaan. Onze testopnames waren een grandioos succes. Ik gebruik grote woorden, maar ik kan niet anders, want alles liep gesmeerd, iedereen genoot en de beelden die ik op de monitor zag, waren veel beter dan verwacht.

Ik was gisterenmorgen nochtans met een heel klein hartje vertrokken. Zou het allemaal wel lukken en bovenal: zou er niets gebeuren. Ik voorzag allerlei rampen: een lamp die naar beneden donderde, een kaars die omviel, iemand die van het podium viel, enz… Die angst kwam door de nachtmerrie die ik de nacht ervoor had. Werkelijk alles liep toen mis. Maar dromen zijn inderdaad bedrog, althans deze keer.

Het begon al positief door de meer dan tijdige aanwezigheid van de dames van de kostuumafdeling. Om 8.00u waren ze al paraat! 

Daarna sijpelden alle medewerkers binnen, alsook de regisseurs en de cameraploeg. Het werk begon. Toen de figuranten omstreeks 12.00 aankwamen, rook het naar koffie en stonden de koffiekoeken klaar. Dat was het werk van de cateringploeg die stilletjes iedereen verwende. Karla, Bea en Tony noteerden de aanwezigen en leidden alles in goede banen. Alfabetisch werd iedereen verwezen naar kostuumafdeling, make-up-kamer en uiteindelijk gingen ze langs bij kapper Alex. Meestal was dat voor een kleine aanpassing: een knoetje, wat krullen platstrijken, enz. maar onze kastelein van dienst liet zomaar voor de film zijn paardenstaart die hij bijna dertig jaar gekoesterd had, kortwieken! Dankjewel, Karel!

En toen begon het wachten. Tot mijn ontsteltenis raakten de koffiekoeken echter in een mum van tijd op. Verswinkel P&A bracht echter de redding en stak nog snel 100 extra stukken gebak in de oven. Het smaakte en weer wachtte iedereen geduldig.

Pas om 15.00u toonde onze acteursregisseur, Ingrid De Vos, aan de figuranten hoe ze moesten zitten, staan en dansen. Ondertussen werd het warmer en warmer in de danstent. Mijn zenuwen waren echter al lang bedaard door het efficiënte optreden van alle medewerkers. Hun uitgebreide voorbereidingen waren duidelijk geen maat voor niets. Bovendien was de brandweer paraat. Dankjewel mr. Bonte.En dan was er onze reddende engel, Eric, die overal waar nodig, bijsprong.

Eindelijk was het tijd voor een eerste opname. De muzikanten speelden vol enthousiasme en de dansers kwamen los. De sfeer zat er onmiddellijk helemaal in. Het leek een ‘bal populair’. En toen ik die beelden op de monitor zag…. haarscherp en in scoop. Waw. Echt waar, het was fantastisch. Iedereen leek echt in kermisstemming en dat voelde je gewoon op het scherm.


Dankjewel aan iedereen die op de ene of andere manier meehielp aan deze testopname van ‘Zaak: De Zutter’, dank aan de gemeente Beernem, het Brugse Ommeland, onze talrijke sponsors o.a. firma Bockaert&Thienpont, Altra Decor, Driekoningen, J. Cortès (de rook ;-)), slager Patrick, kapper Alex, Wonnebronne, Pierlala, Rientjes hoveke, Barlaeremuseum …

1 thought on “112. Het was echt kermis!”

Comments are closed.