Ja, ik heb je een beetje verwaarloosd, maar zeg nu zelf, wat zou jij doen als je man plots een ticket voor een trip naar Keulen voor je neus liet neervallen? Ik dacht onmiddellijk aan mijn Keulse koffer naast die van Boudewijn De Groot. Hoeveel souvenirs kon ik daarin nog opbergen! Dus nam ik tandenborstel en man onder de arm en huppelde naar het station. Het vullen van die vergeten valies duurde een heerlijke week. Nu heb ik genoeg bagage om een jaar keihard te werken aan mijn droom.
En ik mag nog steeds dromen, want de positieve reacties blijven binnenkomen. Ik vroeg en kreeg gisteren een afspraak met de heer Bogaert, de Brugse Schepen van Toerisme. Wat ik als een moeilijk te nemen horde zag, werd uiteindelijk een rode loper waarlangs ik ‘t Brugsche Vrije kon binnen schrijden. Bij een kop koffie ontspon zich een interessant gesprek over mijn stokpaard(je) met een man die eveneens geïntrigeerd was door ‘De Zaak De Zutter’. Resultaat: hij wou me graag verder helpen.
Bovendien blijkt mijnheer Bogaert nauw betrokken bij het City Film Office! Ik citeer: “Het City Film Office valt onder het bestuur van de Stad Brugge en is ondergebracht bij Toerisme Brugge. Het heeft als doel het cultuurtoeristische imago van Brugge te promoten en als taak de produktie van audiovisuele projekten te vergemakkelijken.” Vooral dat laatste is natuurlijk belangrijk daar bepaalde Brugse locaties ook in mijn film een rol zullen spelen. En wie moet nu net zijn toestemming verlenen voor het filmen op Brugse locaties … inderdaad, diezelfde man!
Hij beloofde trouwens nog meer, maar daarover schrijf ik je een volgende keer.