Mijn plan, mijn film en mijn dossier: alles roert zich. Ik krijg vanuit onverwachte hoek tips, nuttige adressen en helpende handen. Vorige dinsdag onthulde ik mijn plan aan een vriendin in de hoop dat zij me aan een cruciaal ontwerp voor mijn dossier én mijn film kon helpen. Het was een link naar de titel die ik visueel wou uitwerken, maar waarmee alleen zij me kon helpen. Annie bood me niet alleen spontaan haar hulp aan, maar begreep perfect wat ik wou en zag het helemaal zitten. We bespraken alle kanten van het onderwerp en kwamen tot een akkoord over de uitwerking. Ik popel om het resultaat te zien.
Woensdag gaf ik mijn voordracht in Bentille voor een groot en muisstil publiek. De sympathieke voorzitter kon zijn verbazing over al die aandacht niet wegsteken. Ikzelf had ook de indruk dat ik het verhaal goed gebracht had. Waarschijnlijk was dat te danken aan ‘Klara’, een lokaal aperitief dat gul geschonken werd en o, zo zoet binnenliep. Ik werd een echte spraakwaterval. Het tofste kwam echter na de lezing. Eén van de aanwezigen sprak me aan en vertelde als bij toeval dat zij mensen kende die dan weer ‘mijn gedroomde’ regisseur kenden en ik mocht in haar naam bellen, enz…
Voorlopig hou ik me nog even in, want mijn dossier is nog niet rond. Annies werk moet eerst af zijn én ik moet nog voor de nodige tekst en uitleg zorgen. Wat ik al wel voor elkaar kreeg, is mijn powerpoint presentatie die ik helemaal alleen in elkaar stak. Van een dummie ben ik nu bevorderd tot aspirant. Ik groei letterlijk (in de breedte weliswaar!) en figuurlijk.