113. Een foto in ruil …
Het is zo druk dat ik vrees geen tijd te hebben om jullie verder op de hoogte te houden. Enkel bij groot nieuws krijg je uit de eerste hand alle informatie. Maar …. in ruil publiceer ik vanaf nu regelmatig foto’s van onze ‘kermisdag’. Sylveer, onze setfotograaf van dienst, heeft heel mooie sfeerbeelden gemaakt. Bedankt! Mucha muchas 😉
Bert Van Nieuwenhuyse, alias Hector DZ, begroet Pharaïlde De Pestel.
112. Het was echt kermis!
Wat een opluchting, wat een verrassing, wat een enthousiasme, wat een hulp, wat een beeld … en ik kan zo blijven doorgaan. Onze testopnames waren een grandioos succes. Ik gebruik grote woorden, maar ik kan niet anders, want alles liep gesmeerd, iedereen genoot en de beelden die ik op de monitor zag, waren veel beter dan verwacht.
Ik was gisterenmorgen nochtans met een heel klein hartje vertrokken. Zou het allemaal wel lukken en bovenal: zou er niets gebeuren. Ik voorzag allerlei rampen: een lamp die naar beneden donderde, een kaars die omviel, iemand die van het podium viel, enz… Die angst kwam door de nachtmerrie die ik de nacht ervoor had. Werkelijk alles liep toen mis. Maar dromen zijn inderdaad bedrog, althans deze keer.
Het begon al positief door de meer dan tijdige aanwezigheid van de dames van de kostuumafdeling. Om 8.00u waren ze al paraat!
Daarna sijpelden alle medewerkers binnen, alsook de regisseurs en de cameraploeg. Het werk begon. Toen de figuranten omstreeks 12.00 aankwamen, rook het naar koffie en stonden de koffiekoeken klaar. Dat was het werk van de cateringploeg die stilletjes iedereen verwende. Karla, Bea en Tony noteerden de aanwezigen en leidden alles in goede banen. Alfabetisch werd iedereen verwezen naar kostuumafdeling, make-up-kamer en uiteindelijk gingen ze langs bij kapper Alex. Meestal was dat voor een kleine aanpassing: een knoetje, wat krullen platstrijken, enz. maar onze kastelein van dienst liet zomaar voor de film zijn paardenstaart die hij bijna dertig jaar gekoesterd had, kortwieken! Dankjewel, Karel!
En toen begon het wachten. Tot mijn ontsteltenis raakten de koffiekoeken echter in een mum van tijd op. Verswinkel P&A bracht echter de redding en stak nog snel 100 extra stukken gebak in de oven. Het smaakte en weer wachtte iedereen geduldig.
Pas om 15.00u toonde onze acteursregisseur, Ingrid De Vos, aan de figuranten hoe ze moesten zitten, staan en dansen. Ondertussen werd het warmer en warmer in de danstent. Mijn zenuwen waren echter al lang bedaard door het efficiënte optreden van alle medewerkers. Hun uitgebreide voorbereidingen waren duidelijk geen maat voor niets. Bovendien was de brandweer paraat. Dankjewel mr. Bonte.En dan was er onze reddende engel, Eric, die overal waar nodig, bijsprong.
Eindelijk was het tijd voor een eerste opname. De muzikanten speelden vol enthousiasme en de dansers kwamen los. De sfeer zat er onmiddellijk helemaal in. Het leek een ‘bal populair’. En toen ik die beelden op de monitor zag…. haarscherp en in scoop. Waw. Echt waar, het was fantastisch. Iedereen leek echt in kermisstemming en dat voelde je gewoon op het scherm.
Dankjewel aan iedereen die op de ene of andere manier meehielp aan deze testopname van ‘Zaak: De Zutter’, dank aan de gemeente Beernem, het Brugse Ommeland, onze talrijke sponsors o.a. firma Bockaert&Thienpont, Altra Decor, Driekoningen, J. Cortès (de rook ;-)), slager Patrick, kapper Alex, Wonnebronne, Pierlala, Rientjes hoveke, Barlaeremuseum …
111. Onze open-deurdagen in de filmstudio.
Wat een weekend. Ik leefde voortdurend in feeststemming en dat kwam door het ongelooflijk enthousiasme van alle medewerkers én de lovende woorden van het publiek. Onze danstent was dan ook enorm mooi en gezellig én goedgekeurd door iemand die zich nog de échte danstent van Lestienne herinnerde. We zullen zijn info over de aankleding dan ook ter harte nemen. Dat is de laatste stap. Maar zo ziet de tent er nu al uit:
Annemie als ‘big-chief’
Zaterdag was er doorlopend bezoek en konden de figuranten ook kledij komen uitzoeken en passen. We telden ongeveer honderd bezoekers. Zij waren blijkbaar onder de indruk en vertelden het door. Die mond-aan-mond-reclame werkte bijzonder goed. Zondag kwamen zeker tweehonderd mensen onze danstent bewonderen. Dat onze hoofdactrice en een paar acteurs aanwezig waren, maakte het tot een compleet succes. De ambiance zat er duidelijk in, hoewel er heel hard gewerkt werd.
Monique en Cathy aan het werk …
Cathy en Monique aan de drank …
… en Carine aan de strijk!
Vele kijklustigen verbaasden zich over de professionele aanpak, we konden alweer een aantal extra-figuranten in ons bestand opnemen en allen waren het er over eens: ‘Danstent Lestienne’ maakt je blij, het is er gezellig en iedereen krijgt zin om te feesten. Dat beloofd voor de opnames!
Aan allen die meehielpen: van harte dank, jullie zijn schatten, maar dat wisten jullie al!
110. Figuranten en muzikanten.
Wat een plezante zaterdag werd het. Om 10.00u stonden al heel wat figuranten klaar aan zaal ‘Reygerlo’ om hun kledij te passen en/of te showen. Dank zij de Beernemse toneelgroep Wonnebronne en ook de Pierlala-groep uit Ursel hadden we heel wat kostuums in voorraad. De figuranten hadden echter diverse maten en gewichten en soms werd het echt puzzelen. Er werd heel wat afgelachen, in het haar gekrabd, in de vingers geprikt, gepast en genaaid. Eerst verliep het wat rommelig en ik dacht: ‘Dat komt nooit goed!’ Tot plots de ene een hele gedaanteverwisseling onderging, louter door een hoedje, de juiste schoenen of door de jurk van haar leven te vinden en de ander dan toch een broek in de juiste maat wist boven te halen.
Ondertussen in de danstent repeteerden de muzikanten het nummer dat ze zullen spelen in de film en voilà, de kermissfeer was er helemaal. Iedereen had zin om er direct in te vliegen. Er hing al een klein beetje magie in de lucht.
De dames van de kostuumafdeling hebben echter nog veel werk voor de boeg. Ze moeten nog kleine aanpassingen aanbrengen en zorgen voor de kostuums van de acteurs. Het wordt nog een hele sprint en bij sommigen staan de zenuwen al strak gespannen, maar het komt allemaal goed. Zeker weten.
109. Opendeurdagen in de filmstudio!
Moordweekend 25 & 26 oktober 2014
van 10.00 u tot 18.00 u
Kerkhofdreef 1 – Beernem
Jullie worden allen uitgenodigd op de opendeurdagen in onze filmstudio.
De leden van vzw ‘Kwestigen Nacht’ leiden je graag rond. Naast de danstent kan je ook de kostuumafdeling bekijken, evenals de foto’s van onze toekomstige acteurs.
De avond van de moord op Hector De Zutter was er in Beernem aan de Oude Statie een wijkkermis. Daar stond toen ook de danstent van Lestienne.
Dat was een soort voorloper van de mooie spiegeltenten. Wij hebben die danstent nagebouwd in de studio en wie interesse heeft, kan een kijkje komen nemen. Hieronder vind je een recentere foto van zo’n oude danstent.
Van harte welkom!
De toegang is gratis.
108. Een intense dag!
Gisteren leefde ik puur op emotie. Ik had drie belangrijke afspraken na elkaar en viel van de ene verrassing in de andere. De eerste afspraak was met het verleden. Ik mocht – zoals al vaker – een mogelijke filmlocatie bezoeken. Meestal valt zoiets tegen, voornamelijk door storende hedendaagse elementen in het ‘plaatje’. Deze keer was het echter een schot in de roos. Niet alleen vond ik een prachtige en onbezoedelde boomgaard, stal en weide; de boerderij bezat bovendien de originele stoof van de familie DZ en een stallantaarn! Maar er was zoveel meer: ik zag een volledig ingericht cafeetje anno 1920, een leuke hooizolder, enz… Ik was constant aan het ‘draaien’. Het belangrijkste was natuurlijk dat de bewoners ook instemden om hun woning en de omgeving ter beschikking te stellen. Dat was de max! Jammer genoeg had ik mijn fototoestel niet bij me, maar dat komt.
De tweede afspraak was met een mogelijke tekenaar van ons storyboard. De tekenkwaliteit van die man stond niet ter discussie – integendeel, hij tekent bijna te mooi en goed – maar ik moest hem overtuigen om heel veel vrije tijd in het project te steken. We schatten immers dat hij meer dan 1000 tekeningen moet maken en dat allemaal op een paar maanden tijd en na zijn gewone werkuren. Bovendien hebben we voorlopig niet het geld om hem te betalen! Gelukkig was het een sympathieke en begripvolle man. Hij ging niet onmiddellijk lopen toen ik voorzichtig de situatie schetste. Hij wou er nog even rustig over nadenken, maar ik vermoed dat hij wel al overstag is gegaan en dat we een nieuwe medewerker achter én wellicht ook voor het scherm hebben.
Toen was het al bijna avond en ik zat in nonchalante kledij op het terras van een volkscafé in Loppem. Een boerderij bezoek je best niet op hakjes. Ik mocht echter om halfacht een interview weggeven aan Jooris Van Hulle, ex-recensent bij De Standaard, en dat voor een select publiek uit het Torhoutse. Vooraf was er eerst een maaltijd. Dan ga je toch niet op sportschoenen en in jeans naar zo’n restaurant. Ik glipte het toilet van het café in met onder de arm mijn jurk en schoenen met hakjes. Er zaten zeker vijftien mannen (geen vrouwen) in het café en in het voorbijgaan hoorde ik nogal wat commentaar. Ik verwachtte me aan het ergste bij het naar buitenkomen, maar tot mijn grote verbazing werd het stil en gaf er niemand een kik. Met vijftien paar priemende mannenogen in mijn rug wiebelde ik over de kasseien naar mijn auto, de volgende uitdaging tegemoet.
Het interview werd een succes, de maaltijd was overheerlijk en ik verkocht heel wat boeken = inkomsten voor de film! Om 23.30 was ik thuis en zeeg moe maar voldaan neer!
107. Avondmarkt in Beernem.
Volgende vrijdag, 26 september 2014, staan we voor de tweede keer op de avondmarkt in Beernem. We hopen jullie allemaal te ontmoeten. We zullen een ‘cinemahoekje’ in onze tent inrichten en je kan er genieten van een lekker glas cava of wijn en een fris pintje. En dan is er nog iets om te smullen. Hopelijk tot dan.
106. Ons attest is binnen!
Oef, het is eindelijk gelukt! Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar we hebben onze erkenning als ‘Vlaams product’ gekregen. Dat betekent dat we mogen gebruik maken van de Tax Shelter.
Op 2 juli jl. had ik mijn aanvraag ingediend en toen beloofde men mij dat begin augustus alles in kannen en kruiken zou zijn. Zo eenvoudig was het dus niet! Eind augustus had ik nog steeds geen antwoord. Een telefoontje later bleek dat mijn dossier zoek was. Ik mocht het nogmaals indienen! Ze zouden het met spoed behandelen. Ook dat was vrij relatief, maar eind goed, al goed. Hoewel. Ik moet nog de statuten laten aanpassen, even passeren bij de notaris en dan naar het Staatsblad. Nee, vervelen doe ik me niet.
105. Polo’s en steunfonds.
We hebben de kaap van de eerste duizend euro overschreden! Jochei! Dankjewel aan alle lieve sponsors, klein en groot! Dankjewel.
Ook de sponsoring in natura blijft mij steeds weer verrassen. Gisteren kregen we voor de medewerkers aan ‘Zaak: De Zutter’ 40 polo’s met gratis opdruk cadeau! Dat is toch fantastisch? Dankjewel Belle Screen!
Het maandelijks artikel in ‘Vrije Tijd’ is ook steeds een hart onder de riem. Dankjewel Eric en Roland.
En dan is er de man- en vrouwkracht van al die vrijwillige medewerkers. Dat is niet in geld uit te drukken. Dat geeft zo’n warm gevoel. We lijken één grote familie. De ambiance is groot. Het is een plezier om iedereen aan de slag te zien en de grappen vliegen heen en weer.
En dan was er gisteren nog zo’n ontroerend moment. Annemie, één van de medewerksters, heeft een kleine zwaluw van de dood gered en voedert die heel gewetensvol. Ze brengt dat beestje mee in zijn gewatteerd kooitje en dan staan die stoere mannen vertederd naar dat kleine vogeltje te kijken 😉 Echt wel grappig. Een lieve knuffel aan allen.