112. Het was echt kermis!

Wat een opluchting, wat een verrassing, wat een enthousiasme, wat een hulp, wat een beeld … en ik kan zo blijven doorgaan. Onze testopnames waren een grandioos succes. Ik gebruik grote woorden, maar ik kan niet anders, want alles liep gesmeerd, iedereen genoot en de beelden die ik op de monitor zag, waren veel beter dan verwacht.

Ik was gisterenmorgen nochtans met een heel klein hartje vertrokken. Zou het allemaal wel lukken en bovenal: zou er niets gebeuren. Ik voorzag allerlei rampen: een lamp die naar beneden donderde, een kaars die omviel, iemand die van het podium viel, enz… Die angst kwam door de nachtmerrie die ik de nacht ervoor had. Werkelijk alles liep toen mis. Maar dromen zijn inderdaad bedrog, althans deze keer.

Het begon al positief door de meer dan tijdige aanwezigheid van de dames van de kostuumafdeling. Om 8.00u waren ze al paraat! 

Daarna sijpelden alle medewerkers binnen, alsook de regisseurs en de cameraploeg. Het werk begon. Toen de figuranten omstreeks 12.00 aankwamen, rook het naar koffie en stonden de koffiekoeken klaar. Dat was het werk van de cateringploeg die stilletjes iedereen verwende. Karla, Bea en Tony noteerden de aanwezigen en leidden alles in goede banen. Alfabetisch werd iedereen verwezen naar kostuumafdeling, make-up-kamer en uiteindelijk gingen ze langs bij kapper Alex. Meestal was dat voor een kleine aanpassing: een knoetje, wat krullen platstrijken, enz. maar onze kastelein van dienst liet zomaar voor de film zijn paardenstaart die hij bijna dertig jaar gekoesterd had, kortwieken! Dankjewel, Karel!

En toen begon het wachten. Tot mijn ontsteltenis raakten de koffiekoeken echter in een mum van tijd op. Verswinkel P&A bracht echter de redding en stak nog snel 100 extra stukken gebak in de oven. Het smaakte en weer wachtte iedereen geduldig.

Pas om 15.00u toonde onze acteursregisseur, Ingrid De Vos, aan de figuranten hoe ze moesten zitten, staan en dansen. Ondertussen werd het warmer en warmer in de danstent. Mijn zenuwen waren echter al lang bedaard door het efficiënte optreden van alle medewerkers. Hun uitgebreide voorbereidingen waren duidelijk geen maat voor niets. Bovendien was de brandweer paraat. Dankjewel mr. Bonte.En dan was er onze reddende engel, Eric, die overal waar nodig, bijsprong.

Eindelijk was het tijd voor een eerste opname. De muzikanten speelden vol enthousiasme en de dansers kwamen los. De sfeer zat er onmiddellijk helemaal in. Het leek een ‘bal populair’. En toen ik die beelden op de monitor zag…. haarscherp en in scoop. Waw. Echt waar, het was fantastisch. Iedereen leek echt in kermisstemming en dat voelde je gewoon op het scherm.


Dankjewel aan iedereen die op de ene of andere manier meehielp aan deze testopname van ‘Zaak: De Zutter’, dank aan de gemeente Beernem, het Brugse Ommeland, onze talrijke sponsors o.a. firma Bockaert&Thienpont, Altra Decor, Driekoningen, J. Cortès (de rook ;-)), slager Patrick, kapper Alex, Wonnebronne, Pierlala, Rientjes hoveke, Barlaeremuseum …

111. Onze open-deurdagen in de filmstudio.

Wat een weekend. Ik leefde voortdurend in feeststemming en dat kwam door het ongelooflijk enthousiasme van alle medewerkers én de lovende woorden van het publiek. Onze danstent was dan ook enorm mooi en gezellig én goedgekeurd door iemand die zich nog de échte danstent van Lestienne herinnerde. We zullen zijn info over de aankleding dan ook ter harte nemen. Dat is de laatste stap. Maar zo ziet de tent er nu al uit: 

Annemie als ‘big-chief’ 

Zaterdag was er doorlopend bezoek en konden de figuranten ook kledij komen uitzoeken en passen. We telden ongeveer honderd bezoekers. Zij waren blijkbaar onder de indruk en vertelden het door. Die mond-aan-mond-reclame werkte bijzonder goed. Zondag kwamen zeker tweehonderd mensen onze danstent bewonderen. Dat onze hoofdactrice en een paar acteurs aanwezig waren, maakte het tot een compleet succes. De ambiance zat er duidelijk in, hoewel er heel hard gewerkt werd.

Monique en Cathy aan het werk …

Cathy en Monique aan de drank …

… en Carine aan de strijk!

Vele kijklustigen verbaasden zich over de professionele aanpak, we konden alweer een aantal extra-figuranten in ons bestand opnemen en allen waren het er over eens: ‘Danstent Lestienne’ maakt je blij, het is er gezellig en iedereen krijgt zin om te feesten. Dat beloofd voor de opnames!

Aan allen die meehielpen: van harte dank, jullie zijn schatten, maar dat wisten jullie al!

110. Figuranten en muzikanten.

Wat een plezante zaterdag werd het. Om 10.00u stonden al heel wat figuranten klaar aan zaal ‘Reygerlo’ om hun kledij te passen en/of te showen. Dank zij de Beernemse toneelgroep Wonnebronne en ook de Pierlala-groep uit Ursel hadden we heel wat kostuums in voorraad. De figuranten hadden echter diverse maten en gewichten en soms werd het echt puzzelen. Er werd heel wat afgelachen, in het haar gekrabd, in de vingers geprikt, gepast en genaaid. Eerst verliep het wat rommelig en ik dacht: ‘Dat komt nooit goed!’ Tot plots de ene een hele gedaanteverwisseling onderging, louter door een hoedje, de juiste schoenen of door de jurk van haar leven te vinden en de ander dan toch een broek in de juiste maat wist boven te halen.

Ondertussen in de danstent repeteerden de muzikanten het nummer dat ze zullen spelen in de film en voilà, de kermissfeer was er helemaal. Iedereen had zin om er direct in te vliegen. Er hing al een klein beetje magie in de lucht.

De dames van de kostuumafdeling hebben echter nog veel werk voor de boeg. Ze moeten nog kleine aanpassingen aanbrengen en zorgen voor de kostuums van de acteurs. Het wordt nog een hele sprint en bij sommigen staan de zenuwen al strak gespannen, maar het komt allemaal goed. Zeker weten.

109. Opendeurdagen in de filmstudio!

Moordweekend 25 & 26 oktober 2014

van 10.00 u tot 18.00 u

Kerkhofdreef 1 – Beernem

Jullie worden allen uitgenodigd op de opendeurdagen in onze filmstudio.

De leden van vzw ‘Kwestigen Nacht’ leiden je graag rond. Naast de danstent kan je ook de kostuumafdeling bekijken, evenals de foto’s van onze toekomstige acteurs.

De avond van de moord op Hector De Zutter was er in Beernem aan de Oude Statie een wijkkermis. Daar stond toen ook de danstent van Lestienne.

Dat was een soort voorloper van de mooie spiegeltenten. Wij hebben die danstent nagebouwd in de studio en wie interesse heeft, kan een kijkje komen nemen. Hieronder vind je een recentere foto van zo’n oude danstent.

Van harte welkom!

De toegang is gratis.

106. Ons attest is binnen!

Oef, het is eindelijk gelukt! Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar we hebben onze erkenning als ‘Vlaams product’ gekregen. Dat betekent dat we mogen gebruik maken van de Tax Shelter.

Op 2 juli jl. had ik mijn aanvraag ingediend en toen beloofde men mij dat begin augustus alles in kannen en kruiken zou zijn. Zo eenvoudig was het dus niet! Eind augustus had ik nog steeds geen antwoord. Een telefoontje later bleek dat mijn dossier zoek was. Ik mocht het nogmaals indienen! Ze zouden het met spoed behandelen. Ook dat was vrij relatief, maar eind goed, al goed. Hoewel. Ik moet nog de statuten laten aanpassen, even passeren bij de notaris en dan naar het Staatsblad. Nee, vervelen doe ik me niet.

105. Polo’s en steunfonds.

We hebben de kaap van de eerste duizend euro overschreden! Jochei! Dankjewel aan alle lieve sponsors, klein en groot! Dankjewel.

Ook de sponsoring in natura blijft mij steeds weer verrassen. Gisteren kregen we  voor de medewerkers aan ‘Zaak: De Zutter’ 40 polo’s met gratis opdruk cadeau! Dat is toch fantastisch? Dankjewel Belle Screen!

Het maandelijks artikel in ‘Vrije Tijd’ is ook steeds een hart onder de riem. Dankjewel Eric en Roland.

En dan is er de man- en vrouwkracht van al die vrijwillige medewerkers. Dat is niet in geld uit te drukken. Dat geeft zo’n warm gevoel. We lijken één grote familie. De ambiance is groot. Het is een plezier om iedereen aan de slag te zien en de grappen vliegen heen en weer.

En dan was er gisteren nog zo’n ontroerend moment. Annemie, één van de medewerksters, heeft een kleine zwaluw van de dood gered en voedert die heel gewetensvol. Ze brengt dat beestje mee in zijn gewatteerd kooitje en dan staan die stoere mannen vertederd naar dat kleine vogeltje te kijken 😉 Echt wel grappig. Een lieve knuffel aan allen.

 

101. En daar is de volgende …

De decorbouwers zullen volgende week starten met de bouw van de studiolocaties. Een hele uitdaging, maar die mensen zien dat helemaal zitten. Ikzelf zou niet weten waar te beginnen, bovendien heb ik twee linkerhanden. Gelukkig is er een goed plan, dank je Gab, neemt John het initiatief, merci John, en zijn de anderen mannen én die ene vrouw, mensen met gouden handen en creatieve geesten. Ze vinden gewoon voor elk probleem een oplossing. Ik heb alle vertrouwen in het resultaat.

Trouwens, zoals eerder geschreven kregen we het hout gratis. (Dank u wel, milde sponsor!). Maar daar stopt het niet. Vanmorgen opende ik mijn mail en wat las ik? Paul, één van de decorbouwers, heeft voor gratis ramen gezorgd! Dat is toch magnifiek! En zo gaat dat maar door. Ons project wordt ondertussen al door heel veel mensen gesteund. (maar er kunnen er nog altijd bij ;-)) Dat bevestigt wat Johan Heldenbergh vorig jaar op de eerste info-avond aan alle aanwezigen vertelde: “Het tofste aan ‘Schellebelle 1919’ was de inzet van en de warme band tussen alle medewerkers.” Wel, dat kan ik voor de volle 100% bevestigen. Ik heb er plots een grote familie bij. Het is warm rond mijn hart.

100. Sorry!

Deze honderdste aflevering begin ik best met excuses! Amaai. Ik heb mijn blog meer dan een maand links laten liggen, terwijl er toch heel wat nieuws is. Zoveel nieuws dat ik niet goed weet waar ik moet beginnen. Wellicht met mijn dank uit te spreken aan het adres van de ambassadeurs, de subgroepen kostumering, decorbouw, dramaturgie, figuratie en fotografie, die zo keihard werken … de lieve sponsors: Bockaert Thienpont van Aalter – De Zande in Ruiselede, de Kerkfabriek van Beernem en vooral het Brugse Ommeland! De voorbije weken is er vergaderd en gelobbyd en dat zette vele zoden aan de dijk. Nu kunnen we bouwen aan de studioruimtes en is onze bankrekening iets beter gespekt.

Maar we zijn er nog niet! Verre van zelfs. Het echte werk begint pas. Ik kan enkel hopen dat deze positieve trend zich doorzet. Aan het enthousiasme zal het niet liggen. Elke dag opnieuw ben ik verrast door alle blijken van sympathie en de vele hulp die geboden wordt. Nogmaals dank.