26. Het huis reageert!

Ongelooflijk! Lichtjaren geleden zond ik mijn dossier naar het productiehuis bij uitstek en … er volgde niets. Glasvezelstilte.
Eergisteren, na een dag werken in het rijksarchief, las ik zoals gewoonlijk mijn mail. Spamspamspam, een bericht van mijn zus, een uitnodiging voor een tentoonstelling en een paar oninteressante berichten, tot daar niets speciaals. Ik deletete in ijltempo alle brol en bijna een mail van ene C met als onderwerp ‘RE: de moorden van Beernem’. Ha, een aanvraag voor een voordracht, dacht ik. Ik opende het bericht en las, herlas wat daar stond. Heel traag drong tot mij door dat een productiehuis met naam en faam mij uitnodigde voor een gesprek over mijn filmproject op 16 januari 2012. Niet zomaar een huis, maar één dat al samenwerkte met ‘de’ man op ‘de’ juiste plaats.
Kan het echt dat de dingen zo mooi in elkaar vallen en dan tot niets leiden? Dat geloof ik niet. Ik heb echt de indruk dat alles nu in een stroomversnelling is geraakt en dat ik een trein in gang heb gestoken waarvan ik misschien niet eens besef hoe hard die aan het rijden is.
Dinsdag heb ik een gesprek met drie gedeputeerden van de provincie West-Vlaanderen, op het einde van volgende week mag ik ‘de’ man opnieuw contacteren en in januari ga ik op bezoek in het huis van mijn dromen. Waw!