38. Schellebelle

Even was er een misverstand. Een mail die niet verzonden werd, of was het ‘niet gelezen’? Geen idee, maar uiteindelijk vond het gesprek met de makers van ‘Schellebelle 1919’ toch plaats. En of! Wat een kick gaf dat!
Voor de eerste keer ontmoette ik mensen die echt begrepen wat het was als ‘leek’ in het wereldje van de filmprofs binnen te dringen.
De makers van ‘Schellebelle 1919’ hadden geen dikke nek, hielden niet alles angstvallig voor zich, schaamden zich niet voor hun lowbudget-productie, integendeel: ze straalden van enthousiasme, wilden alles delen, schermden zich niet af.
Ze gaven me echt het gevoel: als je maar doorzet, lukt het wel. Zoek de juiste mensen! Vooral mensen die geloven in je project, die elk hun specialiteit hebben en ga er samen voor!
Ik mag zelfs de kostuums uit hun film (die haalbaar zijn) gewoon gebruiken!
Ze gaven me vooral het gevoel dat ik goed bezig ben. Dus ja, ik ga door.
Bovendien kreeg ik gisteren positieve reacties op mijn boek. De eerste lezer van mijn manuscript gaf me dit als commentaar:
“Je hebt er oneindig veeeeel veel werk aan gehad. Het is een zeer complex boek: personen,plaatsen,citaten,chronologie, een puzzel van duizenden stukken die op het einde feilloos samen passen. Chapeau.!!! een feuilleton van 8 alleveringen zou het ideaal zijn. Zoveel duidelijk uitgelegd op slechts zoveel bladzijden en het boek leest als een trein…”
Ik stroom nu over van de energie! Bedankt M.M.