94. De Maagd van Gent!

Ga dat zien, ga dat zien …!

Aan allen die van film houden, reserveer snel een ticket in Kinepolis Gent voor de low-budgetfilm ‘De Maagd van Gent’. Na ‘Schellebelle 1919’ is dit de tweede low-budgetfilm waar ik naar opkijk. Nicolaas Rahoens en zijn ploeg mogen een pluim op hun hoed steken. Wat zij met belachelijk weinig geld verwezenlijkt hebben, moet bij iedereen bewondering opwekken. Als je over miljoenen euro’s beschikt, is het immers gemakkelijk(er) een film in elkaar te boksen. Met allerlei technische hulpmiddelen kan je immers heel wat aan het beeld sleutelen en o.a. kleur en decors aanpassen, prachtige luchtfotografie inlassen, enz… Dat is echter allemaal ondergeschikt aan een goed scenario, het acteerniveau van de acteurs en de creativiteit van de technische ploeg. Vooral aan die twee laatste normen voldoet ‘De Maagd van Gent’ zeker. Ik hoop van harte dat de film veel succes kent!

 

91. Eerste samenkomst.

Vorige zondag nodigden we een grote groep van de geselecteerde acteurs en actrices uit. Ze kwamen met 46 afgezakt naar het ‘Patershof’ in Beernem, waar we zoals steeds gratis en gastvrij werden onthaald. Ignace bood zijn onmisbare hulp aan en leidde ons letterlijk en figuurlijk via de juiste baan naar ons doel: een vlotte samenwerking met de hele ploeg. Cathy stond klaar om iedereen te verwelkomen, Karla en Tony gaven uitleg bij de toegekende rollen en ikzelf probeerde zo correct mogelijk een stand van zaken te geven. De fotografen Jan en Sylveer legden ondertussen alles en iedereen op beeld vast in een tijdelijk geïnstalleerde fotostudio. Amateurs en profs bleken het goed met elkaar te kunnen vinden en in het restaurant kon iedereen nakaarten bij een glas. De kelners van dienst waren Gab en Jan. Echt, het was heel tof! Dat bewijzen onderstaande reacties die ik al ‘s anderendaags kreeg:

“Dag Katrien

Ik weet wel dat het niet hoeft, maar ik wil toch nog eens jou en jouw team van harte bedanken voor alles wat je tot nu toe realiseerde voor de film. Het kan niet anders of zo’n enthousiasme moet resulteren in een prachtfilm. Ik voel me dan ook héél vereerd dat ik daar deel mag van uitmaken. Deze namiddag gaf jouw uitleg zo’n voldoening omdat het perfect de waarden verwoordde waar ik helemaal achter sta. Reken maar dat ik volop mijn best zal doen om mijn steentje bij te dragen aan het geheel. Ik ben echt waar superblij met de rol die ik mag vertolken. Vele groetjes en tot gauw.

Jürgen”

“Dag Katrien, 
Tof he , denk dat dit nog wel meermaals gaat gebeuren!”

Sylveer, één van de fotografen.

“Hallo iedereen. 

Vandaag was het een leuke dag. we hebben een grote hoop rollen uitgedeeld en slechts een enkeling was iets minder enthousiast. ja inderdaad bijna iedereen ging enthousiast naar buiten…we zagen de rol in hun ogen. 
anderen zijn zo goed gecast dat ze echt typisch hun personage zijn. 
katrien heeft het weer mooi ingeleid en uitgelegd. 
er was trouwens een goeie ambiance achteraf bij de leden. 
kortom een leuke dag…benieuwd naar de foto s. 
voila wou dit moment met iedereen delen. 
groetjes Tony”
Tony is een lid van de vzw ‘Kwestigen Nacht’

 

Misschien had een aantal acteurs op een iets grotere rol gehoopt, maar de stralende ogen van de meeste aanwezigen overtuigden me dat ‘meedoen’ voor iedereen het belangrijkste was!  De nieuwsgierigheid naar de hoofdrolspeelster en andere belangrijke rollen hebben we bewust niet bevredigd. Op 23 mei openen we immers onze tentoonstelling over het filmproject en daar stellen we de cast aan de pers voor. Deze week ontvang ik trouwens de vertolkers van grote rollen en ja, daar zitten Beernemnaars tussen. Nog even geduld tot 23 mei. De tentoonstelling loopt tot begin juni. Later meer daarover.

 

90. Licht en donker!

De laatste dagen, nee weken, heb ik mensen heel gelukkig kunnen maken, maar jammer genoeg ook een paar moeten teleurstellen. Er kan uiteindelijk maar één iemand een personage vertolken, nietwaar!

Het werd dus moeilijk om te kiezen, want zoals vaak kwamen meer vrouwen dan mannen opdagen voor de audities, maar waren er meer mannenrollen te verdelen, waardoor enkele vrouwen uit de boot vielen. Het ergste was dat sommige van die vrouwen heel goed acteerden, maar wegens een aantal criteria (leeftijd, gestalte) niet in aanmerking kwamen. Bovendien dongen 28 vrouwen naar de hoofdrol! Een verscheurende keuze! 

Ik probeerde me in de plaats te stellen van die 27 andere en ik begreep en begrijp dat het hard kan aankomen. Gelukkig reageerden ze bijna allemaal begripvol en schreven ze zich onmiddellijk in voor de (edel)figuratie. Chapeau! Ik weet niet of ik die moed en het enthousiasme zou kunnen opbrengen. Zoals één iemand schreef: “Ik zal stikjaloers zijn wanneer ik op de set rondloop…”. 

 

89. Bizar.

Al eerder schreef ik over de audities én over de vlotte samenwerking met zowel de kandidaten als de werkende, kwestige leden. Hier zit u hoe we door deze laatsten verwend werden.

De dagen van verwennerij waren echter snel voorbij. Alle opnames moesten nog bekeken worden! We zagen 117 acteurs en actrices op het podium aan het werk en allen werden door Jan gefilmd. Elk jurylid noteerde ondertussen zijn of haar commentaar en achteraf vergeleken we onze notities. Meestal kwamen we tot dezelfde conclusie: die of die persoon was geschikt voor de rol van … en die mevrouw, mijnheer was perfect voor …

Maar wat blijkt nu we de opnames bekijken? We herzien onze mening in een aantal gevallen. Sommige kandidaten hebben werkelijk een filmgezicht en andere ‘plakken’ helemaal niet op het scherm. Bizar is dat! Nu begrijp ik heel goed dat cameramannen spontaan smoorverliefd worden op een actrice! Over cameravrouwen en acteurs hoorde ik nog niets, maar dat komt wellicht omdat er weinig vrouwen achter de camera staan 😉

Onze taak wordt er dan ook niet gemakkelijker op. Wij willen natuurlijk ‘plakgezichten’, zodat alle kijkers vergeten dat ze naar een film kijken, maar gewoon meegezogen worden door de hoofdactrice en andere acteurs. Soms hebben we twee of drie kandidaten voor dezelfde rol. Wie zullen we nemen? Het wordt dus moeilijk om te beslissen. Maar we geraken er wel uit. Nog even geduld.

88. Audities (2)

De audities zijn rimpelloos verlopen; we hebben een heleboel fantastische kandidaten over de vloer gehad en alle reacties waren positief.
Hieronder de mening van twee personen die de moed hadden deel te nemen ook al hadden ze geen enkele ervaring. Fantastisch vind ik dat!

‘Katrien, eerst en vooral wil ik jou en je hele ploeg nog eens bedanken voor de kans die ik kreeg om auditie te doen.
Leuk eraan vond ik , dat iedereen die wou meedoen, gelijke kansen kreeg.
Ik werd heel hartelijk ontvangen en men was heel begripvol.
Jouw enthousiasme die je uitstraalt rond ” Zaak: De Zutter ” werkte bij mij heel aanstekelijk om deel te nemen.
Het was voor mij de eerste keer dat ik aan zoiets meedeed.
Voor mij persoonlijk was het een hele ervaring waaruit ik veel heb geleerd.’

‘Katrien, hierbij wil ik je nogmaals bedanken dat ik mocht meedoen aan de audities (alhoewel het voor de eerste maal is dat ik een auditie doe) en ik mezelf achteraf niet al te best vond, maar ja dat is de plankenkoorts denk ik.
Ik ben blij het ook eens meegemaakt te hebben waarbij mijn waardering enorm gestegen is voor acteurs (zeg het maar tegen Ingrid De Vos) alsook voor wat jullie ploeg doen en voor uzelf in het bijzonder chapau.
nog een prettige avond.’
—-
Dat maakt mijn avond inderdaad heel prettig!
De resultaten van de audities worden in maart aan de kandidaten bekendgemaakt! Eerst moeten we nog alle opnames bekijken en een eerlijke keuze maken.

87. Grappig!

Natuurlijk denk en leef ik constant aan en voor het filmproject en dus focus ik uiteraard op alles wat van ver of nabij met de ‘zaak’ te maken heeft. Daarstraks kwam er echter letterlijk iets op mijn pad wat me een kinderlijk plezier gaf. Ik strekte even de benen om toch een klein beetje aan sport te doen en daar lag het … zo klein, maar o zo uitnodigend! Doordat ik nog volop in 1926 verkeerde, was ik al vijf meter verder vooraleer ik besefte wat ik dan werkelijk gezien had! Ik keerde op mijn stappen terug, bukte me en … inderdaad, daar lag een piepklein fietsje in rood en zwart! Wat jammer voor het kindje dat dit stukje playmobil verloor, maar het kleinood vrolijkte me helemaal op en ik stond daar maar te grinniken. Even overwoog ik het terug te leggen, zodat Jantje, Hansje of Grietje zijn of haar eigendom kon terugvinden. De auto’s die echter voorbijreden, deden me beseffen dat het heel snel zou verbrijzeld worden, dus stak ik het in mijn zak en liep gelukzalig glimlachend tot bij mij thuis.
Mijn kleine mascotte staat nu naast mijn laptop. Mocht Jantje, Hansje of Grietje dit lezen, dan zijn ze heel erg welkom en zal ik hen hun bezit teruggeven, maar tot dan koester ik dit teken van … maar nee, ik ben helemaal niet bijgelovig 😉

 

 

86. Audities.

Natuurlijk mag ik nog niets verklappen, maar na vijf dagen is het overduidelijk dat elke kandidaat vol enthousiasme, maar vaak met een klein hartje naar de auditie komt! Het is overweldigend hoe sommigen zich vaak hebben voorbereid. Dat gaat niet enkel over de presentatie in woord, maar ook het beeld is tiptop. Enkelen staken zich al volledig in een 1926-garderobe! Knap! Niet dat dit een vereiste is, helemaal niet, maar voor de juryleden is het wel een aangename verrassing. Wij maken immers lange dagen mee. Vijftien à achttien kandidaten op één dag aanhoren, bekijken en objectief beoordelen, is niet zo evident. Gelukkig zijn er de opnames waarop we later kunnen terugvallen voor een definitieve keuze. Want de definitieve toekenning van de rollen zal niet gemakkelijk zijn. Er zitten ontzettend goede acteurs/actrices onder de kandidaten. Bepaalde deelnemers brengen de personages van mijn boek zo treffend tot leven dat ik er kippenvel van krijg.

Het tofste zijn de improvisaties die spontaan voortvloeien uit de vaste opdrachten. Dat zorgt voor de nodige afwisseling en eindigt vaak in een gezamenlijke lachbui van de kandidaten én de jury! 

Die juryleden worden trouwens echt verwend: de catering door enkele KWISTIG SPONSORENDE leden van onze vzw is superb! Op de weegschaal ga ik voorlopig niet staan! Dankjewel Marika, Cathy en Veerle!
En het onthaal door de andere ‘kwestigen’ maakt het voor de kandidaten iets minder stresserend en voor ons heel gemakkelijk. Wij krijgen op tijd en stond een koffie, de tafel staat ‘s middags gedekt en ‘s avonds kunnen we gezellig napraten bij een hapje en drankje zonder dat we aan de afwas moeten denken.

Voor die praktische én prachtige accommodatie zijn we het gemeentebestuur van Beernem trouwens erg dankbaar! 

85. Dramaturgie.

We zijn gisterenavond gestart met de werkgroep ‘dramaturgie’. Tien personen, mijn man en ikzelf niet inbegrepen, namen deel aan de eerste werkvergadering. Ik werd opnieuw verrast door de blijken van enthousiasme van zovele mensen. En enthousiast waren ze! De zware opdracht die zij kregen, scheen hen niet af te schrikken, integendeel.

Bovendien werden ze al onmiddellijk geconfronteerd met een deadline. Einde maart moeten ze immers voor alle locaties die in het scenario voorkomen de uiterlijke kenmerken opzoeken. We hebben hoeven, rijwoningen, burgerwoningen, winkels, kerken, straatbeelden enz. nodig. Dat zijn allemaal verschillende gevels, daken, deurbellen, ramen en nog vele andere onderdelen die beschreven moeten worden, of waarvan we foto’s hopen te vinden. En dat is pas het begin.

Die huizen hebben ook een interieur, er wonen mensen die allemaal gekleed moeten worden en ga zo maar door. Voor de vakantie moet de kleding vastliggen, zodat de werkgroep ‘kostumering’ tijdens de zomermaanden aan de slag kan. Met hen vergader ik op 11 februari.

Morgenavond is er dan weer de startbijeenkomst van de ‘ambassadeurs’: mensen uit Beernem die het filmproject in Beernem willen promoten en ondersteunen. Zij hebben een heel belangrijke taak, want zonder hun hulp, zonder de inwoners van Beernem zal het project niet lukken.

Ook de overige werkgroepen zullen binnenkort een uitnodiging in hun bus krijgen. Het worden echt spannende tijden voor iedereen. Gelukkig kan ik delegeren en is er telkens iemand van de vzw ‘Kwestigen Nacht’ die de werkgroepen wil leiden. Oef!

Wie alsnog wil meewerken aan het project schrijft zich best zo snel mogelijk in! Meedoen is de boodschap!