Regelmatig krijg ik de vraag: ” … aan hoeveel minuten montage zit je? En is het waar dat er veel geschrapt wordt?” Achter die laatste vraag zit waarschijnlijk nog een vraag, maar die wordt meestal niet uitgesproken, nl. “Ik kom toch in beeld?” Daarom even deze rechtzetting.
Voor alle duidelijkheid: ja er wordt heel veel ‘geschrapt’. Dat kan ook niet anders, want we hebben 50u opnames en we moeten naar maximaal 2u komen. Dus 48u opnames worden ‘geschrapt’. Maar … aan het aantal scènes zelf wordt niet geraakt, anders klopt het verhaal niet. Het gaat telkens om ‘takes’ die niet goed of overbodig zijn. Dus, als een acteur/actrice in een bepaalde scène zit, komt die automatisch in beeld, maar naargelang het licht, het beeld, de acteerprestatie, de sfeer, het geluid, enz… al dan niet goed zitten, kunnen stukken uit een scène geschrapt, ingekort, verplaatst worden. Soms worden de mooiste beelden geknipt, omdat ze geen andere functie hebben dan ‘mooi’ zijn. Dat is vaak met pijn in het hart, maar je bouwt ‘Zaak: De Zutter’ niet enkel met mooie plaatjes op. Daarvoor is het veel te complex.
Voor de figuranten liggen de zaken anders. Ik durf niet beweren dat ze allemaal hun ‘close-up’ zullen hebben. Sommige figuranten komen heel mooi en duidelijk in beeld, anderen gaan op in de massa. Hopelijk hebben ze daar begrip voor. We doen ons best om iedereen zijn ‘moment de gloire’ te gunnen, maar alweer: als de take niet goed zit, wordt hij geschrapt. Pech voor wie juist dan in beeld kwam.
Ik stel me voortdurend de vraag: wat is het beste voor de film! Dat is het enige wat echt van belang is. Want het is in de montage dat ‘de vertelling’ gemaakt wordt en Jan en ik waken erover dat de inhoud klopt, maar ook dat er een spanningsboog in zit. Wat niet werkt in een scène, gaat eruit, enkel de essentie moet getoond worden anders wordt de film te langdradig.
Tot op heden – en we zullen vandaag klaar zijn met deel twee! – kan ik met mijn hand op het hart zeggen dat het resultaat beter is dan ik had verwacht. Hopelijk houden we dit niveau vol tot op het einde. Ik ben ervan overtuigd dat al wie meespeelde trots zal zijn op haar of zijn prestatie, hoe kort of hoe lang ze ook in beeld komen.
Dit beeld is dus geschrapt 😉
Foto: Leonie Van Hulle