Category: Zaak De Zutter

Maandag 25 mei 2015 was het precies 100 jaar dat baron Henri d’Udekem d’Acoz vermoord werd. Uiteraard mochten we dat niet zomaar laten voorbijgaan, maar er was niet veel tijd over na de opnames. We hadden amper 4 weken om iets te organiseren! Met een groep vrijwilligers die niet wensten af te kicken van het filmproject, bereidden we een sneukeltoer voor … omdat zoiets gemakkelijk in elkaar te steken was! Ja, dat was wel kort door de bocht. Zo’n toer samenstellen lukt absoluut niet in één, twee, drie. Maar we zijn allemaal positief ingestelde mensen, die heel wat werk kunnen verzetten.

…één van de bezige bijtjes!

 ….. en natuurlijk kregen we het voor elkaar. Hoewel … pas op het nippertje!

 

… we waren de bonnetjes vergeten 😉

Maar vele helpende handen brachten dat op de valreep in orde. Tine haalde trouwens nog 100 euro voor het steunfonds op. Dankjewel, Tine!

En we hadden nog (en alweer) veel geluk, nietwaar Daniël!  Het bleef de hele dag droog en niet te koud. Goed fietsweer dus! In onderstaande fotoreportage kan je mee genieten van de vijf locaties waar er iets te beleven, te knabbelen en/of te drinken was.

Eerste stop:

Het ijsje smaakte! 

Tweede stop:

Tamboer gaf van Jetje!

Derde stop:

Geert Danneels in volle actie in kasteel De Lakebosschen!

Vierde stop:

In Hertsberge begonnen ze wat moe te worden!

Vijfde stop:

Ik kan het niet laten 😉

Eindpunt bereikt en daar wachtten Katrien en Eric, zoals altijd in het getouw voor Z:DZ!

Merci moatjes!

PS: de foto’s zijn van Willy Planckaert en Sylveer De Clercq! 

Voilà, hier ben ik weer. Ik weet het, het heeft even geduurd, maar ik heb het gevoel dat ik gedurende een paar maanden voortdurend een wedren tegen de tijd liep en die meestal verloor. De draaidagen waren hectisch en iedereen die achter de schermen meewerkte, zal dit beamen. We hebben allen samen een huzarenstuk geleverd. Ik wil dan ook niet anders doen dan iedereen danken voor de inzet, de hulp, de creativiteit, de moed, het geduld, het labeur, de lach, de traan … Ik wil hier geen namen noemen, de lijst zou te lang zijn en ik zou iemand kunnen vergeten, maar wees gerust op de generiek zal iedereen vermeld worden. Momenteel werkt Marianne aan zo’n lijst.

Terugblikkend op de draaidagen zijn mij vooral de sfeer in de groep, het weer, de pracht van de locaties, de noodoplossingen, het belang van de catering en de professionaliteit … bij gebleven. Het verwondert me nog steeds hoe goed de samenwerking tussen de vrijwilligers en de profs verliep. Ook met het weer hebben we ontzettend veel geluk gehad. Amper één draaidag hebben we moeten verplaatsen en dat op 47 lange werkdagen. Maar ik herinner me ook dat ik (en ik niet alleen, vermoed ik) ontzettend vaak kou heb geleden. De vriesnacht in de Gloriëtte en in het Patershof! Amaai! Vooral ‘Torre’ (Bert) zal dit bevestigen, vrees ik. Ik vermeldde zopas twee locaties die prachtig in beeld komen, maar ook alle andere locaties bieden een prachtige achtergrond voor zulke goede acteerprestaties. We hebben ongelooflijk veel geluk gehad te mogen filmen bij zoveel privé-personen, wat echt niet evident is. 

Elke dag ontdekten we ook dat ‘iets’ niet in orde was: iets vergeten, iets wat niet klopte, onverwachte tussenkomst, storende geluiden, financiële tegenslagen, enz… maar telkens was er wel iemand die het licht zag én bracht. Ontelbare telefoongesprekken heb ik gevoerd naar weer andere mensen die me als mogelijke helpers werden aangereikt en altijd weer vonden we samen de oplossing.

En dan de adempauzes bij de koffie, het middagmaal en het slaatje of de soep ‘s avonds laat! Ik heb nooit meer beseft hoe een mok warme soep deugd kan doen als je helemaal versteven bent! De catering werd prima verzorgd en heeft zeker mee de goede sfeer bepaald.

En nu tijdens de montage vallen alle puzzelstukjes samen en zie ik hoe professioneel we allemaal gewerkt hebben. De kostuums zijn prachtig, de sets werden in  de schitterende decors perfect aangekleed, de acteurs komen ‘echt’ over, de beelden zijn van goede kwaliteit, de dialogen zitten juist en horen we goed, de make-up is niet(!) zichtbaar … Nu moeten Jan en ik ervoor zorgen dat de continuïteit en dramatiek van het verhaal kloppen. Dat is helemaal niet evident. Daarover een volgende keer meer.

 

 

 Het voormalige postgebouw van Knesselare in de Veldstraat had de eer om onze derde draaiweek te openen.
Zoals de aandachtige (en waarschijnlijk ook de minder aandachtige) lezer mogelijkerwijs heeft opgemerkt worden we riant geholpen en gesponsord door Peter Van Severen.

Niet alleen de hoogtewerker is zijn bijdrage maar ook het voormalige postgebouw uit Knesselare, want dat is namelijk sinds een tijdje zijn bezit. We mochten dit gebouw gebruiken om er de slaapkamer van Oscar De Vos ( gespeeld door Tim David) in te richten. Kleine anekdote: de slaapkamer die we er gebruikten, werd door onze decorploeg de dag voordien vakkundig uitgebroken bij een van onze figuranten… het was weliswaar haar logeerkamer maar desalniettemin vond ze dat de actie tamelijk wat impact had. Geen nood: ‘s anderdaags, werd de slaaapkamer weer vakkundig in elkaar geknutseld en onze figurant kan weer met een gerust hart gasten ontvangen.
In de scène die we er opnamen wordt Oscar De Vos ondervraagd door de gerechtelijke officieren en zijn kamer wordt doorzocht. De gelegenheid werd ook gebruikt om in dit gebouw een ontmoeting met de pers te organiseren: een ontmoeting tussen pers, de Knesselaarse acteurs en de Knesselaarse Schepen voor Cultuur, Herlinde Trenson.

Als je het op de keper beschouwd, moeten we ruiterlijk toegeven dat er voor dit op en top Beernemse verhaal behoorlijk wat Knesselaarse acteurs meedoen. Op de foto hieronder zie je onze Knesselaarse “cast”:

Dirk Andries, Tim David, Geert De Groote, Lut De Pauw, Steven Keirse, Nancy Van Parys en Geert Van Ryckegem.

Inderdaad, u leest het goed: Vivenkapelle, deel 2. Vermits de site met de kerk en het broederklooster te Vivenkapelle zo goed van pas komt in de film, zaten we er met gans de ploeg én een zeventigtal figuranten weer eens.
Ditmaal om onder andere de begrafenis van Hector De Zutter in te blikken.

“In te blikken” is niet het juiste woord omdat er tegenwoordig weinig filmblikken aan te pas komen. De beelden worden tegen een ijtempo van harde schijf naar harde schijf gepompt dat het een lieve lust is.
Dankzij – weerom – de hoogtewerker van Peter Van Severen konden we indrukwekkende luchtbeelden maken van het pleintje voor de kerkpoort.

En dank zij een bevriend begrafenisondernemer konden we een zeer goed bewaarde en authentieke rouwsluier gebruiken om de kerkdeur van een rouwbaldakijn te voorzien. Stel u voor: aan de hand van de geborduurde tekening kan men zien over welke dienst het gaat: in dit geval de dienst van 10u30.

Wie begrafenis zegt, denkt meteen aan doodskisten… U kan zich allicht de rare blikken van de toevallige passant voorstellen wanneer die ons uit onze filmstudio ziet stappen met een (lege!) doodskist die we min of meer achteloos in een bestelwagen deponeren. De blikken worden nog achterdochtiger wanneer dezelfde passant ons ziet terugkeren uit Vivenkapelle met dezelfde lijkkist die we dan vrolijk fluitend terug in onze filmstudio opbergen…
Het pleintje aan de achterkant van het broederklooster deed tijdelijk dienst als het gemeenteplein van Beernem. De ontmoeting tussen veldwachter Hoste (gespeeld door Dirk Andries mét bulderstem en weelderige snor!) en Pharaïlde De Pestel (gespeeld door Marianne De Wulf) werd bij – weliswaar kunstmatig – maanlicht gedraaid en we werden weerom getrakteerd op uitstekende beelden. Dank u wel, team! We kunnen het niet genoeg herhalen: dank u wel, dank u wel!

Dorie!, … een lijk in het riet!
 Waar ga je in godsnaam naar een lijk zoeken tussen het riet langsheen een oever zodat

1. het niet opvalt,
2. niemand lastige vragen stelt en
3. de “overheid” geen roet in het riet komt gooien ?

 U die dit – hopelijk in groten getale –  met een visademke zit te lezen, bent natuurlijk razend nieuwgierig  naar de plek waar bovenstaande activiteit mogelijk is.
Radio Troittoir heeft naar alle waarschijnlijkheid al zijn werk verricht en weten een aantal onder u al lang waar we dat hebben gevonden. Voor de anderen: zoeken maar of wachten tot de film uit is 🙂
Dankzij de niet aflatende inzet van de vrijwilligers in onze filmploeg en in het bijzonder van Hans Innegraeve van de Kijkuit te Beernem, kregen we 2 oude metalen roeibootjes en een waarlijk filmplatform voor de crew. De oude bootjes worden door Alberic Van Hulle (Geert De Groote), Medard Scherrens (Koen Teirlinck), Gusten De Zutter (Vincenzo De Jonghe) en Lode Blondel (Jules Vandecaveye) gebruikt om te gaan zoeken naar het lijk van Hector De Zutter. In het archief van de assisenzaak uit 1929 vonden we terug dat Moeder De Zutter het kanaal op eigen kosten liet afdreggen om een spoor van de vermoorde zoon terug te vinden. Om zo iets te ensceneren zouden we als piepklein productiehuis behoorlijk méér logistieke en financiële middelen moeten verzamelen… Niet dus. Echter wie niet vermogend is moet handig zijn en dus transformeerden we de “dregging” in een zoektocht  doorheen het riet.

En met verve werd dit door de cameraploeg in beeld gebracht. Prachtige luchtbeelden hebben we omdat we de hoogtewerker van Peter Van Severen andermaal konden gebruiken. En het “filmplatform” dat we op het water gebruikten om beelden van de roeiers en toeschouwers te filmen, waren 4 aan elkaar gesjorde kano’s. Simpele doch prachtige oplossing ons door Hans Innegraeve aangereikt! Mercieieieie!!
 Vermits de oevers van dit prachtig stukje natuuur vrij steil waren, werd er “à la minute” door onze ploeg een trap uitgegraven zodat de figuranten (waaronder een straffe, kranige madame van 84!) gemakkelijker de waterkant konden bereiken.

En het “lijk” kon ook gemakkelijker in het water komen 🙂 De beelden (én de geluidsopnames) die u later te zien/horen zal krijgen zijn werkelijk adembenemend…althans dat vinden wij!

De tweede draaiweek van filmproductie Zaak: De Zutter startte in het vakantieverblijf “Goed Van Den Bogaerde“. Voor de argeloze surfer of toevallig aanbelande nieuwsgierige wandelaar geven we aan dat dit goed de originele thuis is van de familie De Zutter, de woning van het slachtoffer uit de familie.
 Onnodig te vermelden – maar we doen het toch, nèm – dat dit een behoorlijke impact had op de actrices en acteur die de moeder, de zussen en broer De Zutter spelen.

Vooral Anna-Maria De Schepper (speelt moeder De Zutter) was erg onder de indruk dat zij de door gevoelens getormenteerde moeder zou spelen in letterlijk haar eigen huis. Vincenzo De Jonghe (Gusten De Zutter), Katrijn Govaert (Julienne De Zutter), Ann Van Rie (Alice De Zutter), Ellen Van Laecke (Elisa De Zutter), Ann Roelens (Zoë De Zutter) en Febe De Lille (!) (Julia De Zutter) gaven (geven nog steeds) gestalte aan de familie De Zutter en leefden zich voor 100% in hun rol. Een aantal momenten in de keuken en de woonplaats van de familie De Zutter, waren echt beklijvend en iedereen was met stomheid geslagen over de acteerprestaties die zich voor onze mensen- en cameraogen afspeelden. De korte maar intense scènes met Stefaan Zajc (Pardo) en Geert De Groote (Alberic Van Hulle) zorgden voor emotioneel zeer sterke beelden! Wij zijn er vol van en hopelijk u ook wanneer u later de beelden te zien krijgt!
 De heer en mevrouw Croene, trotse eigenaars van het Goed Van Den Bogaerde, stelden alles in het werk om de opnames zo vlot mogelijk te laten doorgaan en haalden letterlijk en figuurlijk hun huis overhoop opdat we er een huis anno 1926 konden van maken.

Bijzonder dank gaat ook naar Stefaan Lagrou van Reygerlo die behoorlijk wat meubilair aansleepte en een bijzonder goed oog heeft voor detail en de ruimtes perfect inrichtte!

 Jawel, dames en heren, onze eerste draaiweek zat er op na de scènes die we op 21 februari draaiden in Vivenkapelle! De kenners van het verhaal van de moorden van Beernem en zij die de voordrachten van mijn vader bijwoonden weten allicht dat er tijdens de bedevaart op 13 juni 1927 een massa mensen – aangevoerd door Victor De Lille – afzakten naar Balgerhoeke. De duizenden en duizenden mensen die op die bewuste bedevaart aanwezig waren, konden we natuurlijk niet verzamelen, echter…

 

Een 80-tal figuranten en 24 acteurs troepten samen in de kerk van Vivenkapelle en werden verwelkomd door de bulderende stem van Pater Isidorus (gespeeld door Jackie Van Paemel) die een donderpreek afstak: “De H. Antonius zal ons de weg wijzen, want rechtvaardigheid over Beernem moet geschieden!”
Niet alleen de figuranten maar ook acteurs en crew waren – echt – onder de indruk van de doorleefd gespeelde donderpreek die als een golf door de kerk galmde.

De kostumering- en grimeploeg hadden letterlijk en figuurlijk hun handen vol met het kleden en verzorgen van de make-up van figuranten en acteurs.  Werkelijk: puik werk dames! We blijven het herhalen: dank, duizendmaal dank dat jullie dit allemaal willen doen!

 

De hoeve te Schoonberg (van waarnemend burgemeester Patrick Hoste) te Aalter zullen we meermaals gebruiken vermits die dienst doet als het exterieur van de hoeve van de Familie De Zutter te Beernem.
 De tweede draaidag begon zeer vroeg en… zeer koud. Maar het was de moeite om er zeer vroeg de koude te trotseren, het leverde oneindig schone beelden op en dankzij de hoogtewerker konden we een prachtige sequentie draaien in de dreef aan Schoonberg.

Katrijn Govaert – alias Julienne De Zutter – kweet zich bijzonder goed van haar taak: de koude zal er allicht voor gezorgd hebben dat ze rapper dan gewoonlijk fietste: ze fietste namelijk met blote armen in… de mistige vrieskou!
 De dreven van hetzelfde landgoed zijn een dankbaar gegeven om andere scènes te draaien en dus ook een scène met Theofiel Hoste (gespeeld door Joris Blaton) die in een Ford T uit 1915 komt aangereden en de gebroerders Oscar en Jules De Vos begroet (gespeeld door Tim David en Maxime De Winne).

De Ford T uit 1915 werd ons ter beschikking geseteld door Filip Ponseele, de trotse Knesselaarse eigenaar.

Hmm, ja, u hebt het gezien, u hebt het gemerkt, u hebt het ons verteld en u hebt het ons nogmaals verteld: er is plots geen atciviteit meer op deze blog. Ah, ja de uitleg is zeer duidelijk: wij zijn sinds 17 februari aan het draaien en vermits de dagen lang zijn kwam er niet veel van het up-to-date houden van deze blog. Onze schuld, onze grote schuld…
Maar nu een bescheiden update:
Na jaren van voorbereiding en maanden van intens werk met een fantastische ploeg zijn we eindelijk aan de filmopnames voor Zaak: De Zutter begonnen!
17 februari was de eerste van de 47 draaidagen en we stonden allemaal een beetje zenuwachtig te kijken aan het voormalige station van Maldegem (vandaag doet het dienst als Stoomcentrum en café). Voor één van de scènes waarbij Julienne De Zutter (hoofdpersonage van de film en gespeeld door Katrijn Govaert) op zoek gaat naar een aantal mensen uit het dorp om uit te vissen waar haar broer zit, hadden we nood aan een slagboom anno 1920/30 en bij voorkeur met bijbehorende infrastructuur. Dat vonden we in Maldegem, uitgezonderd de treinwachter want dat is een Beernemnaar Eric Diasson (speelt Phylemon Tytgat) die ook in onze decorploeg zit.
De mensen van het Stoomcentrum herschikten een aantal wagons zodat we een treinwagon van die periode als decor konden gebruiken. Voor een relatief korte scène (max. 10 s) waren we toch bijna 2 uur bezig: licht opstellen, 2 acteurs kleden en schminken, even repeteren, filmen, alles weer afbreken en opbergen in de bestelwagens.

Voor de nieuwsgierigen onder u: het kleden en schminken gebeurt in een uit de kluiten gewassen mobilhome die we gedurende de filmperiode ter beschikking hebben.
 Eens deze scène ingeblikt, verhuisden we met de hele ploeg naar Merendree alwaar de acteurs voor de volgende scène stonden te wachten. De “hele” ploeg wil zeggen: de hele filmploeg: ongeveer 15 mensen die overal naartoe rijden en een heleboel alaam meezeulen. Dat gaat van klankmateriaal, lichtmateriaal (een bestelwagen vol) en cameramateriaal (nog een bestelwagen vol) tot rekwisieten, kledij, fietsen,… en – niet te onderschatten – eten en drinken!

 

De tweede scène werd gedraaid aan het sluiscomplex in Merendree met jonge, frisse Beernemse acteurs : Emma Van Paemel en Jorik De Keyser en de koude en wind zorgde voor de gezonde blosjes van op “den buiten”.

In de namiddag van de eerste draaidag verkasten we naar Schoonberg te Aalter. Een geklasseerde hoeve en natuurgebied doet er dienst als de buitenkant van de hoeve van de familie De Zutter.

Voor de beelden in het huis, mogen we gebruik maken van Beernemse vakantiewoning “Hoeve Van den Bogaerde”, de originele thuis van de familie De Zutter zoals u allicht wel weet!
 Ondertussen zijn we met de filmploeg van Zaak: De Zutter aan de derde draaiweek toe en we hebben bloedmooie beelden gemaakt in en rond de kerk van Vivenkapelle en aan en op de vaart te St. Joris-ten-Distel. De zoektocht op het water is echt beklijvend qua beeld en sfeer.  We blijven het herhalen dat er heel veel mensen ons project een warm hart toedragen en dat we daar oneindig dankbaar voor zijn. Voor de topshots (beelden uit de lucht) bijvoorbeeld, mogen we een hoogtewerker van het bedrijf Peter Van Severen uit Knesselare gebruiken en dat zorgt voor schitterende beelden (o.a. die aan het kanaal te St. Joris-ten-Distel).