64. Goed nieuws!

Wat was het spannend de voorbije week! Via allerlei kanalen kregen we ‘mogelijkheden’ aangereikt, maar niets was zeker. Het was dus wachten op officieel nieuws. Ondertussen fietste ik Beernem rond, praatte honderduit over ‘de moorden’ en maakte zoveel mogelijk mensen warm voor ons project. Dat gaf al heel wat resultaat. Er zijn reeds 70 ingeschrevenen voor de info-avond over ons filmproject op 28 september aanstaande in het Sint-Amandusinstituut. Een heel toffe, en waarschijnlijk de jongste fan, is Manu, een 12-jarige jongen die samen met zijn klasgenoten het mysterie rond ‘de moorden van Beernem’ vorige dinsdag hielp oplossen. Je merkt het: ook de jeugd is stilaan in de ban van ‘de moorden’!
Wie erbij wil zijn op 28/9 reserveert best tijdig zijn of haar zitje!
En toen werd het vrijdag! Een eerste klein voorstel werd een feit. Café ‘De Linde’ werd geopend onder die oorspronkelijke naam en de uitbaters hielden woord: de originele vloer lag er nog en in 2014 mogen wij daar filmen! Dit toffe nieuws vierden we ter plekke en tot onze verrassing wisten de meeste aanwezigen al van ‘Zaak: De Zutter’. Wij glunderden en hieven het glas (iets te veel) 😉

 

 

 

 

 


 Maar belangrijker was de ontdekking dat het maandblad ‘Vrije Tijd’ ons op de cover had gezet. Binnenin kon iedereen lezen over de oprichting van onze vzw en de beloftes van het gemeentebestuur! Bedankt Eric D’haeninck voor het mooie artikel en bedankt Roland Strobbe voor de prachtige foto!


Maar het was nog niet gedaan. Het allerbeste moest nog komen! Vanmorgen kreeg ik de officiële bevestiging van het gemeentebestuur Beernem dat ze voor dit jaar (2013) ons een toelage geven van 5.000 euro! Precies wat we gevraagd hadden.
Bedankt burgemeester en schepencollege, bedankt gemeenteraadsleden en dus ook alle inwoners van Beernem.

63. Persmoment!

Gisterenavond hebben we onze vzw ‘Kwestigen Nacht’ aan de pers voorgesteld. Burgemeester Johan De Rijcke was onze gastheer, waarvoor dank. Een aantal schepenen en gemeenteraadsleden uit meerderheid én oppositie bleken eveneens erg ingenomen met het project.  Zij onderstreepten nogmaals dat Beernem ons logistiek en financieel wil steunen.

De aanwezige sponsors waren eveneens enthousiast en de pers beloofde zijn medewerking. Bewijs! Deze morgen was er al een interview op Radio2!

Dat de stemming er goed inzat, kan je hier zien! (Het glas dat toen gedronken werd, was aangeboden door een jarig lid van de vzw.) De receptie zelf werd verzorgd door brouwerij Rostune en Universal wine. Sponsors bedankt!!

62.Zilver

Ondanks het barre weer beleefde ik vorige donderdag met een groep dames uit Menen een fantastische dag. Het verhaal over ‘de moorden van Beernem’ was hen nagenoeg onbekend. De kritische blikken bij het onthaal in restaurant Bulskampveld kon ik na mijn inleiding al omtoveren in goedkeurende knikjes. Het werd nog beter toen ik hen de spanning liet voelen bij de ontdekking van de zerk van het eerste slachtoffer en het kon niet meer stuk na het gastvrije onthaal in het ‘Zurkelkasteeltje’. (foto)


De regen en wind deerden ons niet meer en lustig peddelden we verder langs de plaatsen delict. Vertellen deed ik op die plekken waar we konden schuilen. Bistro D’Afspanning verwende ons met een heerlijke lunch en ook op het gemeentehuis konden we schuilen terwijl ik de laatste stukjes van het verhaal aan hen voorlegde. Terug in restaurant Bulskampveld popelden ze om nu eindelijk de rode draad, die deze moorden met elkaar verbond te aanhoren en konden we samen nagenieten bij een glas wijn of bier.

Het mooiste van alles is de uitgebreide mond-aan-mond reclamecampagne die deze dames ondertussen voor de fietstocht én het filmproject voeren. Van harte dank dames!

61. Markant

Vorige dinsdag nam ik deel aan de Markantbeurs voor cultuurorganisatoren. De beurs vond plaats in de Europahal te Tielt. Het was er immens druk, snikheet en weinig comfortabel, maar de drankjes en hapjes waren voortreffelijk en het publiek uitbundig!
Zo fier als een ‘rode’ gieter kon ik onze banner ontplooien en voor het eerst de prentbriefkaarten van ‘Kwestigen Nacht’ uitdelen. Heel grappig waren de twee uiteenlopende reacties van de bezoekers. De uitnodiging mee te figureren in de film ‘Zaak: De Zutter’ toverde bij de ene persoon een trek van afgrijzen op het gezicht: “Oh, nee …! IK voor de camera! Nee! Nee!” Maar bij de meeste vrouwen zag ik – al dan niet verholen – een twinkeling van verlangen. Sommigen namen de uitnodiging met beide handen aan, anderen veinsden onverschilligheid, maar zouden het doorgeven aan een derde die waarschijnlijk wel interesse had 😉 en daarop verstopten ze de kaart snel in hun handtas. Grappig!
Het deed bovendien ontzettend veel plezier dat een aantal standbezoekers al wisten dat er een film aan kwam. De mond-aan-mond reclame werkt dus.
Ook commercieel viel het best mee. Ik mocht onmiddellijk een fietstocht boeken voor de Markantafdeling van Tielt en minstens een tiental andere Markantleden zouden mijn activiteiten voorstellen op de volgende bestuursvergadering. Dat ziet er dus goed uit.
Omstreeks 23.00u liep mijn lichaamstemperatuur waarschijnlijk op tot 39°. Ik ontplofte bijna. Mijn huidskleur paste daardoor wonderwel bij de huisstijl die we afgesproken hadden! Ik word nog een echte kameleon!

60. Steunfonds.

Gisteren heb ik van een heel lieve dame onze eerste en spontane sponsoring van 10 euro gekregen! We zaten na de voorstelling van ‘Aanvallen’ wat na te praten en ons filmproject kwam ter sprake. De dame was heel enthousiast en gaf me daarop dat geld. Het hele gezelschap reageerde trouwens super sympathiek en ik vermoed dat er vanuit die hoek misschien nog wel iets zal binnenwaaien! Hopelijk lukt het, zoals Victor De Lille in het verleden deed, om de mensen warm te maken voor het steunfonds. Over het wat en hoe van dat steunfonds hoor je later meer. Bedankt, lieve dame!

59. Aquarel!

Wat een fantastische mensen zitten er in de vzw. Iedereen werkt op zijn of haar manier hard mee en zo worden kleine en grote problemen met algemeen enthousiasme weggewerkt. Zit ik even in de put, sleuren zij er me stante pede weer uit. Dat voelt ontzettend goed en het was niet anders gisterenavond.
We vergaderden met de werkgroep ‘avondmarkt’. De sfeer zat er onmiddellijk in door het gastvrije onthaal van Gab. We overliepen de stand van zaken en bespraken de meest dringende problemen.
De avondmarkt van 20 september in Beernem wordt immers ons eerste openbaar optreden. Het is de start van de reclamecampagne en moest dus grondig voorbereid worden.
Over de locatie moesten we ons geen zorgen maken, die lag al vast, maar hoe zouden we onze stand inrichten, welke drank zouden we serveren, hoe het volk lokken, enz…
Terloops hadden we de vorige keer gesproken over een affiche als eye-catcher, maar echt concreet was dat idee niet uitgewerkt. Gab zou een ontwerpje maken!
Toen we bijna klaar waren met vergaderen, kwam de affiche opnieuw ter sprake en polsten we bij Gab of hij iets op papier had gezet?
Dat ‘iets’ bleek niet minder dan een heuse aquarel te zijn, ingekaderd en al.
De verrassing was zo compleet dat de monden openvielen.
Het is een fantastisch en aangrijpend werk geworden. Visueel is het heel sterk. Het zuigt de aandacht naar zich. Bovendien verwijst het naar alle belangrijke elementen uit het verhaal.
Ik popel om het aan iedereen te tonen, maar dan is de verrassing weg. Geduld dus!
Gab, dankjewel, dankjewel!

58. Politiek!

Vroeger heb ik nog heel even overwogen in de politiek te stappen. Wat ben ik blij dat ik het niet deed! Dat is echt niets voor mij, weet ik nu, ik heb daar geen geduld voor! Ik verzamel informatie, vraag raad aan een paar mensen die ik vertrouw, weeg voor- en nadelen af, twijfel soms, maar één keer de beslissing is gevallen, handel ik ernaar!
Politici verzamelen informatie, gaan samenzitten, bespreken voor- en nadelen, twijfelen, vragen nieuwe informatie op, gaan samenzitten, bespreken voor-en nadelen, twijfelen, vragen nieuwe informatie op …
Natuurlijk begrijp ik dat zij rekening moeten houden met alle inwoners en dat er negatieve kritiek kan komen op een beslissing, maar op die manier gebeurt er niets en daarmee is niemand gebaat!
Momenteel weet ik dat de gemeente Beernem ons filmproject genegen is en ons zal steunen, maar ik weet niet in welke mate en dat zorgt voor vertraging. Zo willen we zoveel mogelijk de Beernemse bedrijven betrekken bij het project. Die bedrijven zijn echter niet altijd de ‘goedkoopste’. Wanneer het gemeentebestuur onze werking financieel steunt, kan dat verschil worden opgevangen. Zo zag en ziet ‘Kwestigen Nacht’ de samenwerking met de gemeente Beernem. Maar na mijn gesprek van maandag met het bestuur weet ik officieel nog steeds niet of er financieel gesteund wordt en hoe groot het bedrag zal zijn.
Maar de tijd dringt: we moeten beslissen welke drukker we kiezen voor onze reclamecampagne. Ik heb verscheidene offertes binnen en afhankelijk van de subsidies zullen we onze keuze bepalen, maar dat lukt momenteel niet omdat het schepencollege eerst opnieuw moet onderhandelen vooraleer het budget bekend te maken, waarna ze misschien nieuwe informatie zullen opvragen, weer gaan samenzitten … grijs haar krijg ik daarvan. Ik wil niet wachten, maar werken!

57. Achteruit denken ;-)

Gewoon heel kort! Ik ga heel tevreden het paasweekend in! Dinsdag was er dat toffe nieuws over de sponsoring van onze stand op de avondmarkt en dan gisterenavond zo’n super vergadering! Er is veel werk verzet en we hadden daarbij ook heel wat plezier. Het werkte zo inspirerend dat we zelfs achteruit begonnen te denken, een specialiteit die Cathy ons aanleerde 😉 Bedankt mensen.

56. Avondmarkt.

Zo’n leuk bericht. Het is net binnengekomen en ik wil het onmiddellijk met jullie delen. Officieel start VZW ‘Kwestigen Nacht’ met de publiciteit van het filmproject op de avondmarkt te Beernem. Uiteraard willen we zoveel mogelijk Beernemnaars warm maken en dus moet onze stand goed verzorgd zijn. Met de kerngroep ‘avondmarkt’ hadden we op de vorige vergadering al enige ideeën verzameld, maar niet alles leek ons (financieel) haalbaar.
Vandaag kreeg ik echter te horen dat we een serieuze sponsor voor onze stand krijgen en daardoor wordt het tiptop. Je zal het wel zien. Iets verklappen kan ik natuurlijk niet, maar kom allemaal op vrijdagavond (vanaf 17.00) 20 september 2013 naar Beernem en bezoek onze stand. Je zal zien dat ik niet overdrijf 😉
Schol! Cheers! Prosit! Santé!

55. Workaholic!

De voorbije week was ik een grasweduwe! Mijn man zat voor zijn werk een week in Parijs! Ja, Parijs! En ik mocht mee!!
Ik had echter zoveel afspraken … dus bleef ik thuis. Op zondagavond, de dag van het vertrek, zou ik uit eten gaan met een vriendin … troost, troost! Zij liet het echter afweten 🙁 Ik at rap een snack en begon dezelfde avond nog te werken aan mijn storyboard.
Op maandag had ik al mijn eerste afspraak, mijn telefoon rinkelde, de nieuwe afspraken stapelden zich op en tussendoor werkte ik onophoudelijk aan mijn scenario, subsidiedossiers, de voorbereiding van alweer een afspraak, het storyboard, de algemene vergadering van onze vzw en … het werd vrijdag zonder dat ik er erg in had.
Aandacht voor het huishouden, het poetsen, eten klaar maken, winkelen … alles liet ik aan mij voorbijgaan. Ik ging op restaurant, verorberde een snelle hap, stond ‘s nachts staande in mijn keuken een boterham met choco te smeren, dronk een paar callekes (te veel) en sliep veel te weinig. Het was een constante roes. De film had me volledig in zijn greep. Zeker na het o, zo positieve gesprek met een medewerkster van Westtoer. Ik kreeg de belofte van logistieke steun én van een financiële bijdrage aan het filmproject! Super, toch!
Die woensdagavond reed ik dan ook met een andere vriendin op wolken naar Rijsel voor een toneelvoorstelling van een bijzonder maatje: Tony! Het onthaal was super, het stuk was een yoyo: van steengoed, naar bar slecht, maar mijn kameraad deed het wonderwel! Omstreeks 01.00u belandde ik thuis.
Nu begrijp ik pas goed, hoe alleenstaanden kunnen opgeslorpt worden door hun werk, hun passie! Als er geen sociale en liefdevolle rem is, werk je je inderdaad te pletter.
Momenteel kick ik af in de armen van mijn liefste, maar terzelfder tijd heb ik zoveel te vertellen, zoveel positief nieuws over ons filmproject dat ook hij aangestoken is door mijn enthousiasme en we plannen maken over het componeren van muziek en we alweer praten met de opnameleider, een cameraman … en zo is het weekend al bijna ten einde. Gelukkig komen er nog vele gezamenlijke werkdagen en warme weekends waarin we het filmproject voorbereiden.
Van workaholics gesproken!